بسم الله الرّحمن الرّحیم
کسی چون امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السّلام که از ابتدای تولّدش آنگونه بوده که لیاقت تولّد در خانه ی خدا را داشته و چنان زندگی کرده و عمل به دانسته هایش کرده که در آخرین لحظات عمرش هم با معبودش در ارتباط تنگاتنگ بوده که از وصفش همچون منی بینهایت عاجزم و خدایش در معراج رسولش با صدای او با حبیبش سخن گفته و آنقدر در تأیید آن مقام عظمای امامت آیه و روایت موجود است که نه تنها شیعیان که حضرتش را پیشوای خویش میدانند بلکه هر کسی که به انسانیّت و عدالت و بشریّت ارزش داده و از شخصی چون او شنیده نتوانسته علاقه ی خویش را به چون اویی پنهان کند و اگر فرصتی یافته در گفته ها و نوشته های خویش این علاقه را به نوعی مطرح کرده و در وصفش کتابها و خطبه ها و سخنرانیهای بیحد و حصری بیان شده و ....
هیچ فکر کرده اید که چطور میشود یک شخص اینگونه میشود و چرا در درگاه خداوند و در بین ابناء بشر اینگونه ارزش پیدا میکند ، خوب معلوم است کارهایی که کرده و اعمالی که انجام میداده و کارهایی که برایش از اولویّت برخوردار بوده باعث این ارزشمندی گشته .
آیا او به فقرای جامعه ی خودش توجّه نداشته ،آیا او به نیازمندان و کسانی که در سختی و دشواری زندگی میکردند بی تفاوت بود ه، آیا او به چه چیزی فکر میکرده ، آیا از ثروتمندان دوست انتخاب کرده بود و به دنبال افراد مرفّه و به دنبال رفاه بوده ، آیا اشک یتیم و غم زن بی سرپرست یا به قول امروزیها زن خود سرپرست را میدیده و بی آنکه کاری کند از کنارش رد میشده، آیا کمبود امکانات برای بعضی و به قولی تبعیض در جامعه برای او دلنشین و گوارا بوده و خود او نیز از برخورداران بوده و جزء معدود کسانی بوده که در رفاه به سر میبردند یا نه تبعیض و بی عدالتی نزدش دردی بوده که همواره به دنبال درمانش بوده و ....
اگر طالب قرب درگاه حق هستیم باید ببینیم که امثال ایشان چگونه بوده اند که مقرّب شده اند ما هم آنگونه باشیم تا قدری قرب یابیم و تنها با ادّعا نمیتوان کاری از پیش برد و به قول آیه الله بهشتی ره :
بهشت را به بها دهند نه به بهانه
بسم الله الرّحمن الرّحیم
عزیزان یک روایت از امیر المؤنین علی ع دیدم که مضمون کلام حضرت این بود که " اگر کسی به عوض صدقه و انفاق خویش باور داشته باشد جوانمردانه کمک میکند و از دیگری دستگیری میکند "
واقعا اگر یقین که نه اگر احتمال قوی هم بدهیم که عوض انفاق و صدقه آنهم به کسی از بندگان خدا را که شب با فکر و خیال و ناراحتی و نگرانی سر به بالین میگذارد را خداوند سبحان به تمام و کمال خواهد داد و بنده ی خویش را راضی و خوشنود خواهد کرد ، اینگونه باید باشد که در جامعه تعدادی ندانند که چگونه بخورند و چگونه مصرف کنند و در کنارشان کسانی باشند که روزی نشود که آرزوی مرگ نکنند ؛ و از بی توجّهی جامعه ی مدّعی شیعه بودن سردر گم باشند .
گمان نکنید که کمیته ی امداد و بهزیستی طوری دستگیری میکنند که کافی باشد ، این کار یک حرکت جمعی و اجتماعی می طلبد تا گرانی و تورّم موجود کمر بعضی از هموطنان گرامی و مستضعف ما را نشکند و زیر بار سنگین مخارج خرد نشود .
شما در محل و شهر خودتان هم میتوانید از این افراد پیدا کنید ؛ کمک همیشه مالی که نیست ، هر چیزی که شما خود استفاده نمیکنید و اگر حتّی قصد فروشش را به سمسار و امثال آنرا دارید بهتر است که آنرا به کسانی که مانند ما حاضرند آنها را برای نیازمندان خریداری کنند بفروشید تا به این صورت کمک کرده باشید و دست واسطه را کوتاه کرده باشید .
راه های بسیاری برای دستگیری از مستمندان وجود دارد که اگر تصمیم بگیرید خدای بزرگ راه را به شما نشان خواهد داد و به این ترتیب لذّتهایی را تجربه خواهید کرد و به خاطر گره گشایی از کار بنده ای از بندگان خدا گره هایی از مشکلات شما باز خواهد شد که تا به آن مرحله نرسید وصفش نتوانید کرد .
با ما تماس بگیرید و یا پست الکترونیکی بفرستید تا با شما در این باره بیشتر صحبت کنیم .
خداوند همه ی ما را عاقبت به خیر گرداند .
آمین یا ربّ العالمین
به نام خدای امتحان کننده
آیا از اینکه :
شما داشته باشید و دیگران نداشته باشند
شما بخورید و دیگران با حسرت نگاه کنند
شما در رفاه باشید و دیگران غرق در فشارهای زندگی باشند
شما از همه ی نعمت ها بهره مند باشید و دیگران محروم از آنها باشند
شما دلی آرام و شاد داشته باشید و دیگران دلی پرآشوب و نگران داشته باشند
شما در کنار خانواده با شادی روزگار سپری کنید و دیگران در فراق و دور از خانواده باشند
شما به آرزوهایتان رسیده باشید و دیگران آرزو به دل مانده باشند
شما سالم و سرزنده و دیگران مریض و کسل باشند
شما.... ودیگران....
لذّت میبرید.
در این صورت کسی که با شما :
قصد ازدواج دارد باید خوب فکر کند
کار میکند باید مواظب خویش باشد
قصد دوستی دارد باید تجدید نظر کند
دوست است باید مراقب خودش وشما باشد
با شما دشمن است چه بسا حق با او باشد
در جنگ است شاید که حق با او باشد
نمی جوشد دلیلش را از خودتون بپرسید
زیاد بحث میکند و آبش با شما تو یه جوب نمیرود مثل اینکه بی حساب نیست
وصلت نمیکند و از شما دختر نمیگیرد ویا دختر نمیدهد شاید حق با او باشد
و ....
خوب حق با کسی است که با چنین فرد به ظاهر انسانی با احتیاط رفتار کند ؛چون کافی است که دشمن یکدیگرشوند و از هم دلخور شوند؛ این آدم نما ممکن است هر کاری برای ضربه زدن به دیگران برای شادی خودش انجام دهد مگه نه ؟!
کلامی از بانوی دو عالم:
ا
بسم الله الرّحمن الرّحیم
در قرآن کریم خداوند بزرگ میفرماید که
لن تنال البرّ حتّی تنفقوا ممّا تحبّون
به نیکی (برای توضیح بیشتر در مورد کلمه ی برّ به تفاسیر شریفه مراجعه بفرمایید )نمیرسید تا اینکه از آنچه خودتان دوست دارید به دیگران انفاق کنید ؛ یعنی نه تنها باید انفاق کرد و بخشش و گذشت داشت بلکه این درجه ی پایین اوجگیری است و برای درک حقیقی این مرتبه ی والا باید از آنچه که خود میپسندی و دوست داری انفاق کنی .
بعضی چون میبینند که از آنچه خود دوست دارند نمیتوانند یا نمیخواهند بخشش کنند ، مرتبه ی پایین را هم دست کم میگیرند و اقدامی برای انفاق آنچه که تمایل دارند و میتوانند هم نمی کنند ، و حال اینکه انفاق از ممّا تحبّون مرتبه ی بالای این رشد و تعالی است و حال که نمیتوانیم آن مرحله را داشته باشیم نباید به مرتبه ی پایین هم نرسیم ؛ اگر باورمان نمیشود که خداوند چقدر رسیدگی به بندگان تهیدست خویش را دوست میدارد ، نذر کنید تا تمایل خدای بزرگ به این کار را ببینید ، به طور مثال بچّه ای که بیمار شده نذر کنید که اگر خوب شود به فلان شخص نیازمند محترم فلان مقدار کمک خواهم کرد یا برای فلان یتیمی که در فامیل میشناسم دوچرخه ای میخرم ، با این رویّه در بسیاری موارد اتّفاقاتی را شاهد خواهید بود که خارق العادّه است و این یکی از نردبانهای پرواز به لذّتهای انسانی است که در کل براتون بگم وقتی روح با این لذّتها مأنوس بشه ، دلش نمیاد و اصلاً میلش نمیکشه و چندشش میشه که به طرف کارهای کثیف و گناه بره و با عالمی آشنا میشه که قبلاً نمیشناخته و تولّدی دوباره خواهد یافت .
البتّه در مورد انفاق در قرآن کریم به صراحت بیان شده که نباید آنقدری دست و دلبازی به خرج دهی که خود لنگ بمانی
« و لاتجعل یدک مغلولة إلی عنقک و لاتبسطها کل البسط فتقعد ملوماً محسورا ؛هرگز،دستت را،برگردنت زنجیر مکن،(و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد،دست خود را مگشای که [در این صورت] مورد سرزنش قرار گیری و از کار باز می‌مانی».(سوره‌ی اسراء، آیه 29)
و در جایی دیگر چه زیبا بیان فرموده که
ولاتنس نصیبک من الدّنیا
و از دنیای خویش نصیبت را فراموش نکن (کنایه از اینکه خود هم استفاده کن و نصیب خویش از دنیا بگیر )
آنچه عرض شد نیاز به مو شکافی و توضیح بسیار دارد ،عزیزی که مایل است بیشتر در این زمینه مطلب بداند به کتب تفسیری مراجعه کند یا اینکه آیات کریمه ای که قسمتی از آنها معرّفی شده در گوگل یا یاهو جستجو کنید به مطالب بسیار جالبی دسترسی خواهید داشت .به عنوان نمونه
تواضع پیامبر ص و نقش اخلاق در زندگی و تمدّن انسانها و داستانهایى از شان نزول قرآن
خداوند به ما توفیق عمل به آنچه دوست دارد عنایت نماید
آمین یا ربّ العالمین
