دوست عزيز من به تازگي وارد وبلاگ شما شده ام از مطالبتان خوشم آمد اما هستند اناني كه دست به آسمان بردند ولي چون كشتي به گل نشسته در گام نخستين ماندند
چشمم به دري باشدكزان يارم بدر آيد
ترسم كه نبينم رويت كاخر عمرم بسرآيد
اي نور دوچشمانم ماه رخ تو جانا
ترسم كه بپوشاني رخ برچشمم شررآيد
موفق باشيدمرا در اين وادي عصيان دست بگيريد و روحم را با صلاي كلامتان جلا دهيد
سلام
مرا كسي نساخت? خدا ساخت? نه آنچنان كه كسي مي خواست كه من كسي نداشتم ?كسم خدا بود? كس بي كسان ! دکتر شريعتي
موفق و برقرار باشيد
دلي كه ياد خدا در ان سبز است با پاييز بيگانه استو
سلام / زيبا نوشتيد. پاينده باشيد.
