بسم الله الرّحمن الرّحیم
با عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایّام شهادت ابا عبدالله الحسین علیه السّلام
به وظایفی که داریم فکر کنیم ؛ و برای ادای اون حرکت کنیم و شجاعانه به طرفش بریم .
بعضی اوقات باید یه سری از خواسته هامون رو و آرزوهامون رو کنار بذاریم و شاید لازم باشه کارمون رو ترک کنیم یا مهاجرت کنیم و از بعضی ها دور بشیم ؛ مهم اینه که بدونیم کدوم کار رو ترجیح میدیم و برامون با اهمّیّته ؛ شاید اگر تصمیم درستی نگیریم ، بعدها عذاب وجدان بگیریم و خودمون رو سرزنش کنیم .
بنده خدا برای اینکه بتونه به بچّه هاش برسه و از اونها مراقبت کنه مجبور شده بود خیلی وقتها خونه باشه و باهاشون همبازی بشه و جای دوست و رفیق رو بگیره و همین باعث شد که از اهداف و آرزوهای خودش عقب بیفته و همکارای قدیمیش و رفقای همکارش هر کدوم رشد کنند و از اون فاصله بگیرند .گاهی احساس میکرد شاید اشتباه کرده امّا وقتی به اونچه که در قبال این از خود گذشتگی به دست آورده بود نگاه میکرد متوجّه میشد که لااقل وجدانش راحته و گویا کار درستی کرده بود و از این بابت میگفت که خدا رو شکر میکنه و خیلی احساس زیبایی داره ، احساس گذشت عاقلانه وهوشیارانه ، احساس پرنده ای که داره در اوج پرواز میکنه و جوجه های قشنگشو با خودش بالا برده و از دسترس شکارچی های بیرحم زمانه دور نگهداشته .
چه زیباست گذشت و ایثاری که از عقل و احساس پاک انسانی نشأت گرفته باشه ، به روزهای ایثار فرزندی از تبار علی ، از تبار مولود کعبه نزدیک میشیم ، ایثار کسی که افتخار بشریّته ، افتخار عالم امکانه ، افتخار بندگی است و اخلاص به نزدش شرمنده .
خدا یا ما را از پیروانش قرار بده .و به ما هم توفیق این اعمال را در حدّ خودمون عنایت فرما .
التماس دعا
