بسم الله الرّحمن الرّحیم
رحلت زینب کبری سلام الله علیها را به تمام مسلمین عالم و بالاخص شیعیان تسلیت عرض میکنم .
حسرتی که با لحظه ی فروبستن چشم آن حضرات بر دنیای فانی روح و روانم را فرا میگیرد بسیار حالت عجیبی است ، یعنی می بینم که امتحان خویش را به خوبی داده اند و گول دنیا را نخورده اند و وظیفه ی سنگین خویش را با موفّقیّت به پایان رسانده اند متوجّه خویش میشوم و یاد آن لحظه برای خود می افتم ، با خود میگویم که من در آن لحظه چه حالی دارم ؛ آیا قدری و ذرّه ای سرور و شادی از گذشته ی خویش و یادآوریش در من خواهد بود یا خیر ، هر کدام از حضرات معصومین و وابستگان و دوستداران واقعی آنها اگر دنیا را ترک میکردند غمی نبوده و اگر هم بوده در مقابل چیزی که در انتظارشان بوده چیزی محسوب نمیشده ؛ چرا که با کسانی روبرو باید میشدند که سالها فراق آنها را تحمّل کرده اند و منتظر دیدارشان بوده اند ، مثلاً اگر زینب کبری آن بانوی فاطمه زاده ، اگر دنیا را ترک گفت و رحلت کرد ، در واقع سختی و دشواریهایش به اتمام رسید و کسانی را ملاقات کرد که سالها در فراقشان سوخته بود و ساخته بود ، به راحتی و آرامش رسید ، به کسانی رسید که آنها را دوست میداشت و آنها هم او را دوست میداشتند ، امّا ما در لحظه ی مرگ آیا خوشنود خواهیم بود ، آیا امتحاناتمان را درست داده ایم ، اینست آن حالتی و حسّی که با رحلت یا شهادت معصومین علیهم السّلام و یا دیگر مردان بزرگ دین و ایمان به من حقیر دست میدهد و مرا از درون میسوزاند ، خدایا تو خود به ما توفیق عنایت کن تا چنان باشیم که تو میخواهی و چنان بمیریم که تو از ما راضی و خوشنود باشی و با نیکان از بندگان خویش ما را محشور گردان .
و بر پیامبر و خاندان پاکش درود و سلام بفرست ، درود و سلامی بی پایان
آمین یا ربّ العالیمن