بسم الله الرّحمن الرّحیم
با آرزوی قبولی طاعات برای تک تک شما عزیزان عرض میکنم که :
اگر در جامعه شکاف طبقاتی به حدّی باشد که گروهی در رفاه کامل به سر برند و با همه ی اسرافها و زیاده خواهیها در طرفی باشند و گروهی هم که با مشکلات بزرگ اقتصادی و مادّی گریبانگیر هستند در طرف دیگر قرار داشته باشند ، آن جامعه امنیّتی ندارد و اگر هم داشته باشد موق‍ت است و دیر یا زود گروهی سر به طغیان بر میدارند و این زخم کهنه دهن باز خواهد کرد ؛ و در آن زمان بسیاری لطمه خواهند خورد .
عزیزان قبل از اینکه کار به آنجا برسد ، باید انفاق کرد و رسیدگی کرد ، باید به فکر بود ، باید قناعت پیشگی برای همه ی مردم یک عادت باشد و فرهنگ شود ، باید به نسل آینده و فرزندانمان این را آموزش بدهیم ، آموزش دهیم تا چگونه به فکر دیگران هم باشند ، و نعمتهای خدای بزرگ را تنها برای خویش نخواهند و در مفید بودن به حال دیگران به دنبال سعادت خود بگردند .
اساساً کسی که تا خرخره غرق در مشکل است و با تلاش و زحمتی که میکشد ، هنوز مشکلاتش حل نشده گوش شنوا و قلب سلیم بعید است که داشته باشد .
خداوند ما را از عاملین به واجبات و از بندگان خوب خویش قرار دهد .
