بسمه تعالی

بچه ها رو اگه دست کم بگیریم اشتباه بزرگی مرتکب شدیم ،باید که باهاشون درست و حساب شده برخورد کنیم ؛اگه در روایات ما هست که بچه تا هفت سال امیره نه به این معنی است که هرچی خواست باید براش فراهم کنیم بلکه به این معنی است که با خواسته هاش درست برخورد کنیم و سعی کنیم اشتباهاتش رو با حوصله و زیرکی بهش بفهمونیم.

 اگه بخوام مثال بزنم مثل زمانیکه یه بزرگی اشتباه مرتکب میشه سعی میکنیم که به او بفهمونیم ولی کتک نمیزنیم و تحقیرش نمیکنیم بلکه با او به درستی و نرمی رفتار میکینم و اگه یقین داشته باشیم که اشتباه کرده در مقابل دستورش رفتار خاصی رو پیش میگیریم که نه به دستور اشتباه او عمل کرده باشیم و نه او رو اذیت کرده باشیم بله نسبت به کودکان هم  باید بود و روی بچه ها وقت گذاشت و با اونها بحث کرد و مطالب رو بهش فهموند

برای نمونه یادم میاد وقتی که دخترم ازم میخواست که چیزی رو براش بخرم و توی خیابون شروع به بهانه جویی میکرد من هم به او میگفتم که بابا میشه تو هم برای من فلان چیز رو بخری .

جواب میداد که بابا من که پول ندارم ،من هم بهش میگفتم اگه تو برای من اونرو نخری من هم این رو برای تو نمیخرم ؛اگه تو پول نداری خوب من هم برای خریدن این پول ندارم و اونوقت بود که کوتاه می اومد و دست از لجاجت برمیداشت

به همین ترتیب باید که روی نو نهالان خود کار کنیم که فرزندمون منطقی و اهل تبادل نظر بار بیاد و ما رو به خرج و مخارج زیاد وادار نکنه.

اسباب بازی کودک شما اگه شکسته و معیوب شده یا براش تازگی نداره اونهارو دور نریزید و یا به قیمت اندک به کسانی که نون خشک و کهنه پلاستیک میخرند نفروشید ،بلکه اونهارو به نیازمندی که قدرت خرید اونرو برای کودک خودش نداره بدید که او هم با اسباب بازی سرش گرم بشه و محرومیت کمتری رو حس کنه و یه راه بهتر اینه که اسباب بازی جدیدی که براش میخرید به شرطی بهش بدید که خودش با میل و طیب خاطر راضی بشه کهنه ی اونرو به دیگری ببخشه که با این کار هم به نیازمندی کمک کردید و هم اینکه به فرزند خودتون بخشندگی و بزرگ منشی یاد دادید

به امید روزی که در جامعه ی بشری  ما فقیر و مستمندی که به سختی سرکنه وجود نداشته باشه